The second day

 

24 hours of continuous rain had changed the muddy path into a mudriver.
24 uur constante regen had het modderpad in een modderrivier veranderd.

 

For a moment we considered to follow the coast instead, but the incoming tide brought us back to the mudriver.
Even overwogen we om de kustlijn te gaan volgen, maar het werd vloed, en dat maakte de modderrivier onontkoombaar.

 

While finding our way through the mud, our gaiters were absolutely essential.
Terwijl we ons een weg door de modder baanden, waren onze gemäschen onontbeerlijk.

 

A cable car crossing at Camper Bay: lots of fun in the rain!
Hier steken we bij Camper Bay in een bakje aan een kabel de rivier over. Dit was echt heel leuk, het maakte niet uit dat het regende.

 

Then...the sun came out! (And we would have a clear blue sky until the end of the hike.)
Toen...brak de zon door! (En we zouden tot aan het einde van onze wandeling een strak blauwe hemel hebben.))

 

Marian feels a bit uncomfortable: to cross Cullite Creek we have to go down the equivalent of a 23-store buiding, on ladders! And even worse, after crossing the creek ladders are waiting to let you climb it all up again.
Marian voelt zich wat ongemakkelijk: om Cullite Creek over te kunnen steken, moeten we eerst eindeloos langs ladders afdalen, de hoogte is vergelijkbaar met een gebouw van 23 verdiepingen. Erger nog, aan de overkant van de kreek moeten we langs ladders weer evenveel omhoog klimmen.

 

The trail led us through a beautiful bog.
Het pad bracht ons door een prachtig hoogveen.

 

A boardwalk through the forrest, but where's the `Slippery when wet' sign?
Een flonderpad door het bos. We misten wel de `pas op: glad' bordjes die je op elke straathoek in Canada ziet, hier zou zo'n waarschuwing namelijk echt op zijn plaats zijn.

 

We camped at Logan Creek, under the suspension bridge.
Aan de monding van Logan Creek brachten we de nacht door, onder de hangbrug waarmee onze derde dag zou starten.